شهریارسیز………………………….شعر از حمید آرش آزاد

کؤنلوم قوشو قفسده سیزیلدار نگارسیز
بولبول نئجه سیزیلداماسین نوبهارسیز؟
یارین فراقی گوندوزومو شامِ تار ائدیب
بنزه‌ر قارانقولوق گئجه‌یه عؤمر، یارسیز
بیر زولفو قاره گؤز یاشیمی قانه دؤندریب
اوْ نازنین ائدیب دلِ‌زاری قرارسیز
آغ سینه‌ن اوسته، قاره ساچین چنبره قوروب
جانا! مگر خزانه تاپیلماز می مارسیز؟
هر روزِ وصل، بیر شبِ هجرانه وصل‌دیر
بو دونیادا شراب تاپیلماز خُمارسیز
آبِ حیاتی ایچمه‌یی اسکندر ایسته‌سه
چاتماز مرامه دیده شب زنده‌دارسیز
دارِ فناده حق چکیلیب داره هر زمان
هرگز گؤرنمه‌ییب اؤلا منصور، دارسیز
حیدربابا! نه‌دن بئله غمگین و خسته‌سن
گؤز یاشلارین آخیر اوزونه اختیارسیز؟
اوْغلو اؤلن آناکیمی غم چولقاییب سنی
میدانِ عشق اوْلوبدو مگر شهسوارسیز؟
ای وای!… شمعِ بزمِ محبت سؤنوب مگر؟
شعر اؤلکه‌سی قالیبدی مگر شهریارسیز؟
زؤهره فلک‌ده چنگ‌ایله غم نغمه‌سی چالیر
چون شهریار پنجه‌سی قالمیش سه‌تارسیز
داغ تک باشی اوجا، عظمتلی، وقارلی
اوْکس‌کی، کؤنلو اوْلمادی بیرآن شرارسیز
«آرش»! کؤنول بو غصه‌ده قان اوْلسا، حقلی‌دیر
چون چرخِ عشق و شعر قالیبدیر مدارسیز