شش سال گذشت و ما پدری مهربان و دوستی عزیز و شاعری گرانقدر، طنز نویس افتخار آفرین آذربایجان را از دست دادیم. غم دوری حمید آرش آزاد که مثل یک استاد همیشه راهنمای شاعران جوان بود، چگونه می‌توان تحمل کرد. او همیشه با لبخند شعرهای طنز خود را با صدای خوش برای ما می‌خواند و دوستان در اوج لذت احساس می‌کردند که خودشان هستند که در قالب شعر استاد به تصویر کشیده شده‌اند و این قلم زیبای استاد بود که ما را به وجد وامی‌داشت و برای مدتی غم خود را فراموش می‌کردیم و چه زیرکانه از درد و مشکلات مردم با زبان طنز سخن می‌گفت، او گلی بود از گل‌های بهشت. در یکی از شعرهایش که از خودش نام می‌برد:
آرش دئیر: بیرجه گولمدی اوزوم
دونیادا بیر خوش گون گؤرمه ییب گؤزوم
سیزه تکجه بودور دیله گیم، سؤزوم
منی ده بیر یادا سالین آدوستلار
بی اختیار اشک از چشمان آدم سرازیر می‌شود که او فرشته بود…، از میان ما رفت نه تنها شاعر پدری مهربان و دوستی عزیز و استاد طنز نویس آذربایجان بود و ششمین سالگرد درگذشت این شاعر عزیز را به خانواده‌اش، شاعران و نویسندگان تسلیت می‌گویم روحش شاد. حمید باباپورآذر ۳۱/۳/۱۳۹۵

سن دئدین بیز بیلمه دیک: (جولو جولیه قالمادی)
(بیلمه دیک)
گؤزللر کؤنلونه قورشاق ساللادیق
وفالی جیرانا چاتا بیلمه دیک
محبت سؤزونو یارا هایلادیق
هیجرانی ویصالا قاتا بیلمه دیک
دوستلارا سؤیله دیک سئوگی سؤزونو
ساتمادیق یالانی دئدیک دوزونو
سالدیق کؤنلوموزه عشقین کؤزونو
گئجه لر حسرتدن یاتا بیلمه دیک
یئنیدن سوکولدو دان سحر اولدو
آلیشدی کؤنلوموز گؤزوموز دولدو
یاشاییش باغیندا گولوموز سولدو
سئوگینی اوره‌کدن آتا بیلمه دیک
درمه دیک بو باغدان نار الدن گئتدی
داغیلدی دودمان وار الدن گئتدی
(آذر) چال باشینا یار الدن گئتدی
الیمیزدن اوچدو توتا بیلمه دیک