اورکده، قایناتا جان! ذره جه یوخومدور باک
«هزار دشمنم ار می کنند قصد هلاک»
قوی انتقاد یازا روزنامه لر بوتون مندن
«گرم تو دوستی، از دشمنان ندارم باک»
منی، فقط سن اوزون تنبیه ائت یئییب، تالاسام
«اگر تو زهر دهی به، که دیگران تریاک»!
گوره نده اختلاس ائتدیم، دوروب، منی دویسه ن
«سپر کنم سرو دستت ندارم از فتراک»
سنین حمایتین ائتمیش منی همیشه جری
«وگرنه، هر دمم از هجر توست بیم هلاک»
حمایت ائیله مه سن، ایش لریم تامام بیلینر
«زمان زمان کنم از غم چو گل گریبان چاک»
آزالسا لطیف لرین، پارتی، پول- پارام اولماز
«بُوَد صبور دل اندر فراق تو؟ حاشاک»!
واییم اوگون دو کی، تحقق، تفحص ائیله یه لر
«به قدر بینش خود، هر کسی کند ادراک»
منیم کیمی کوره کن هریانی، چالیب- چاپمیش
«به مقدم تو نهد روی مسکنت بر خاک»
«به چشم خلق، عزیز آن زمان شود حافظ»
کی «آرش» حاقدا ائده آزجادا مَدَد حافظ!