الیمده دستمال آلیب، هنده ورده هئی گزه رم
«تبسمی کن و جان بین که چون همی سپرم»
رئیس جان!التفات ائت، قوی اؤپوم الین- آیاغین
«تو همچو صبحی و من شمع خلوت سحرم»
همیشه یاغلامیشام من ، بودور فقط دیله گیم:
«که یک نظر فکنی،خود فکندی از نظرم»
منیم جانیم سنه قوربان دیر، اصلا اؤلدورسن
«بنفشه زار شود تربتم چو درگذرم»
سواد دا یوخ، باجاریق دا ترقی ائیله مه یه
«هزار قطره ببارد چو درد دل شمرم»
همیشه یاغلاییرام من سنی، آقام سن سن
«که روز بی کسی آنی نمی روی زبرم»
چوغول لارام بوتون همکارلاری یانیندا سنین
«کس آن کرشمه نبیند که من همی نگرم»
مزاردا دا گؤروم ائتدین بیر همکاری تو بیخ
«ز شوق در دل آن تنگنا، کفن بدوزم»
«به خاک «حافظ» اگر یار بگذرد چو نسیم»
سؤورسون «آرش»-ه تورپاق لاریندور هوسیم!