محمدرضا ایازی ،کسانی که به هر نحوی از انحا در انتخابات فعالیت داشتند بخوبی واقفند که هر حرکتی از راه رفتن تا گوش دادن مستلزم صرف هزینه است. بدون صرف هزینه های مادی و معنوی امکان پیروزی در این رقابت خود ساخته وجود ندارد و هر بار بر میزان و حجم این هزینه ها افزوده می شود.

صرف نظر از اینکه این مقدار هزینه از کجا, توسط چه کسانی یا گروه هایی تأمین میشود این سؤال به جاست.

در شورا شهرچه چیزی وجود دارد که به این هزینه ها می ارزد؟

از طرفی عزیزانی هستند که حاضر نیستند پس از سال ها کرسی شورا را به افکار و ایده های جدید تحویل دهند که نشان دهنده روحیه تسلط خواهی آنهاست وگرنه؛ برای خدمتگزاری فرصت های دیگری نیز وجود دارد.

نتیجه گیری: مردم شریف و فهیم آذربایجان ،فارغ از هر گونه جناح بندی این توصیه ولی امر را در نظر بگیرند که اشرافیگری برای جامعه مفید نیست و کاندیداهایی که اینگونه تبلیغات می کنند, نمی توانند نماینده مردم باشند.

مع الوصف با پس زدن این گونه افراد و تبلیغات به ساختن جامعه ای سالم کمک کنیم.

مسئولیت پذیری قبل از هر چیزی به روحیه جوانمردی, ایثارگری و وطن دوستی در کنار تخصص نیاز دارد.

شایسته است به مردم آموزش داده شود اولویت با منافع جمعی نه فردی می باشد. فلذا از کاندیدا ها برنامه مبسوط خواسته شود و صرف آشنا ,دوست یا هر عنوانی دیگر دنبال کسی افتادن شهری را بفروش گذاشتن است.

شهر و شهرداری چنانچه درست تعریف شود فراتر از ساختمان, خیابان و آسفالت است و محدود شدن به این موارد چشم پوشی از حقوق شهروندی و سپردن منافع بادآورده و هنگفت به عده ای معدود می باشد.

برای شورای شهر به حضور افراد متخصص در علم حقوق نیاز است. چرا که ضعف و خلأهای قانونی موجبات تضییع حقوق شهروندان را فراهم می آورد.