مدیر اسبق باشگاه تراکتورسازی تبریز گفت: با توجه به منع جذب مربی خارجی‌، شخصا مجوز استخدام و به کارگیری واسیلی گوجا را از تیمسار نوآموز رییس وقت فدراسیون فوتبال کشور گرفتم.

به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز، واسیلی گوجا به عنوان نخستین مربی خارجی تراکتورسازی در سال ۱۳۶۹ به این تیم پیوست و در سه دوره زمانی که سرمربی این تیم بود فوتبال تبریز را متحول کرد و این تیم را به مقام سوم ایران در سال ۷۱ رساند.

از واسیلی گوجا به عنوان معمار فوتبال تبریز یاد شده و با وجود اینکه ۱۴ سال از آخرین حضور وی در تبریز می گذرد، از وی به نیکی یاد شده و همچنان محبوب تماشاگران تراکتورسازی است.

کریم پاداش اصل مدیر باشگاه تراکتورسازی بین سال های ۶۸ تا ۷۰ بود. وی واسیلی گوجا را به تبریز آورد و قطعا ‌با این تصمیم خود نقش بسزایی در موفقیت های فوتبال تبریز داشته است.

کریم پاداش اصل طی مصاحبه‌ای با خبرگزاری فارس در آذربایجان شرقی از جزییات انتخاب واسیلی گوجا به عنوان سرمربی تراکتورسازی برای اولین بار پرده برداشت.

به عنوان اولین سوال از سال‌هایی که مدیر باشگاه تراکتورسازی بودید و وضعیت تیم تراکتورسازی در زمان تحویل تیم برایمان بگویید؟

من در سال ۱۳۶۸ به عنوان مدیر باشگاه تراکتورسازی تبریزمنصوب شدم و تا اوایل سال ۱۳۷۰ مسئولیت این باشگاه را برعهده داشتم.

زمانی که من تیم را تحویل گرفتم سرمربی تیم تراکتورسازی حسن آذرنیا از سمت خود استعفا داده بود و تماشاگران تیم نیز خواستار بازگشت هدایت مهابادپور بودند.

و برنامه شما برای انتخاب سرمربی تیم چه بود؟

به دنبال انجام یک کار بزرگ بودم تا تیم تراکتورسازی را متحول کنم. ابتدا حسام گلزار را به عنوان سرمربی تیم انتخاب کردم، حسام از مربیان خوشنام فوتبال تبریز بود که مورد احترام همگان بود و با این انتخاب حاشیه‌های تیم کاسته شد و در کنار آن به دنبال جذب یک مربی خارجی بادانش بودم.

در آن مقطع زمانی قانون منع جذب مربیان خارجی در فوتبال وجود داشت و این مانع بزرگی برای تحقق اهداف تان بود.

بله این قانون تا اوایل دهه ۷۰ بود و من برای جذب مربی خارجی ناچار شدم قانون را دور بزنم؛ موضوع را ابتدا با مهندس فضیلی که قائم مقام وقت شرکت تراکتورسازی بود و بعدها مدیر عامل شد، در میان گذاشتم و روی این مطلب تاکید داشتم که تراکتورسازی تیم بزرگی است و نیاز است یک مربی بزرگ در راس این تیم باشد و از آنجا که کارخانه تراکتورسازی تبریز با تراکتورسازی رومانی همکاری تنگاتنگی داشتند و ما می‌توانستیم با تکیه بر این موضوع از مربیان تراکتورسازی رومانی به عنوان تکنسین استفاده کنیم، بدین ترتیب همانطور که در بخش فنی در کارخانه تبادل اطلاعات می‌کردیم در فوتبال هم این امر میسر می‌شد و قانون را هم زیر پا نمی‌گذاشتیم؛ در نهایت من پیشنهاد حضور مربی از رومانی را به ایشان دادم که موافقت هم شد.

اینطوری شد که مقدمات جذب واسیلی گوجا فراهم شد؟

ابتدا باید عنوان کنم اسم واقعی ایشان واسیلی گودجا هست که در این به گوجا معروف شد. واسیلی بازیکن و مربی فوتبال رومانی بود که سابقه بازی ملی در رده‌های پایه این کشور را داشت و تکنسین کارخانه تراکتورسازی رومانی بود و رزومه ورزشی وی در عرض یک هفته استعلام و در هیات مدیره تراکتورسازی بررسی و مورد موافقت قرار گرفت و مقدمات حضور وی در تیم تراکتورسازی به سرعت فراهم شد.

واسیلی واقعا کارمند تراکتورسازی رومانی ‌بود؟

بله. وی کارمند رسمی تراکتورسازی رومانی بود و با مکاتبات رسمی بین دو شرکت ایرانی و رومانیایی، امکان حضور وی در تبریز میسر شد.

برای مربیگری وی در تیم تراکتورسازی چگونه از فدراسیون فوتبال مجوز گرفتید؟

خودم به صورت تلفنی هم با آقای مصطفوی دبیر فدراسیون و هم تیمسار نوآموز رییس وقت فدراسیون فوتبال صحبت کردم و تشریح کردم که آقای واسیلی به عنوان کارشناس در کارخانه تراکتورسازی تبریز بوده و می توان از دانش فوتبالی وی نیز به عنوان سرمربی استفاده کرد و موافقت هر دو (رییس و دبیر فدراسیون) را گرفتم.

یکی از موارد عجیب آن روزهای فوتبال تراکتورسازی، اداره شدن باشگاه زیر نظر روابط عمومی بود.

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و شروع جنگ تحمیلی، ورزش و فوتبال جزو اولویت های کشور نبود و به همین دلیل باشگاه تراکتورسازی در چارت سازمانی شرکت تراکتورسازی زیر نظر روابط عمومی قرار گرفته بود اما از سال ۷۰ باشگاه تراکتورسازی با بودجه اختصاصی مستقل شد.

یکی از سوال‌های طرفداران تراکتورسازی نحوه اولین دوره حضور واسیلی گوجا در تبریز بود، با توجه به استقبال از تونی و قلعه نویی همه تصور چنین استقبالی از واسیلی داشتند؟

نه اصلا اینطور نبود. سال ۶۹ واسیلی برای مذاکره روانه تبریز شد، من به رییس روابط عمومی شرکت تراکتورسازی پیشنهاد دادم که در تهران از وی استقبال شود اما وی مخالفت کرد و واسیلی بعد از ورود به ایران از طریق قطار از تهران به تبریز آمد و بدون استقبال و تشریفات خاصی به همراه مترجمش در باشگاه حضور یافت.

یعنی هیچ استقبالی حتی در ایستگاه راه آهن تبریز هم از وی نشد؟

جو آن روزهای کشور مخالف تشریفات آن هم از یک فرد خارجی بود و نظر روابط عمومی باشگاه تراکتورسازی این بود که استقبال رسمی صورت نگیرد و بایستی عنوان کنم که این برخلاف نظر من بود و یکی از خاطرات تلخم در مدیریت باشگاه تراکتورسازی همین مورد است.

حداقل در خود باشگاه از وی استقبال کردید؟

پاداش اصل با خنده: بله در باشگاه برای حضور وی تدارک دیده بودیم. البته این حضور اول وی در تبریز بود و واسیلی برای بررسی شرایط موجود به تبریز آمده بود و در سال‌های بعد و پس‌ از موفقیت‌هایش استقبال های خوبی از وی صورت گرفت.

مذاکرات اولیه با واسیلی چطور پیش رفت؟

در اولین مذاکره با واسیلی‌، مرحوم گهرخانی مدیر کل وقت تربیت بدنی آذربایجان‌شرقی و مرحوم دکتر شهابی هم حضور داشتند و آقای گهرخانی از وی سوال کرد آیا در کنار هدایت تراکتورسازی می تواند مربیان فوتبال تبریز را نیز آموزش دهد؟

و واسیلی جواب داد من مدرس مربیان نیستم و در این مورد تخصص ندارم و تنها می توانم به بازیکنان آموزش دهم.

در مورد مسائل مالی توافق به چه شکل بود؟

بین باشگاه تراکتورسازی و واسیلی گوجا قرارداد مالی بسته نشده بود و حق و حقوق وی از طریق تراکتورسازی رومانی به همان روال قبلی پرداخت می‌شد و فکر می‌کنم بابت حضورش در ایران علاوه بر حقوقش، حق ماموریت دریافت می‌کرده است.

اما این طور عنوان شده که واسیلی مبلغی از باشگاه تراکتورسازی هنوز طلبکار است؟

طلب واسیلی از تراکتورسازی مربوط به حضور سوم وی در سال ۸۲ است که به عنوان سرمربی با تیم تراکتورسازی قرارداد بست و در نیم فصل برکنار شده بود.

عکس‌العمل مربیان وقت تراکتورسازی به حضور واسیلی گوجا چه بود؟

هدایت تیم تراکتورسازی با جواد موسوی و سرپرستی تیم نیز با هدایت مهابادپور بود و قبلا در مورد جذب مربی رومانیایی به آنها اطلاع رسانی شده بود و در این مورد با صداقت و شفافیت لازم موضوع به آنها انتقال داده شده بود و هیچگونه نارضایتی از حضور واسیلی در تراکتورسازی به وجود نیامد.

اما همکاری موسوی و مهابادپور با واسیلی هیچ وقت صورت نگرفت.

بعد از مذاکره با واسیلی و توافق، قرار شد عصر همان روز به تماشای بازی تراکتورسازی با عقاب برویم.

من و آقای خیابانی مدیر وقت روابط عمومی کارخانه به همراه واسیلی و مترجمش به باغشمال رفتیم تا این مسابقه را تماشا کنیم. بعد از اتمام نیمه اول واسیلی گفت به مربی تیم بگویید جای ۲ بازیکن را عوض کند (ایوب ذالفقاری و کریم قاسمی).

آقای خیابانی مدیر روابط عمومی خواستند من این نظر را به مربیان انتقال دهم و برخلاف میلم که هیچگاه در امور فنی مربیان دخالت نمی‌کردم به رختکن رفتم و نظر واسیلی را به موسوی و مهابادپور رساندم و جواب همانی بود که انتظار داشتم.

به مترجم گفتم مربیان تیم تراکتورسازی ضمن خوش آمدگویی به واسیلی گفتند که به دلیل برنامه تاکتیکی و برهم خوردن برنامه تیم از جا‌به‌جایی این دو بازیکن معذور هستند و انشاالله در بازی‌های بعدی از راهنمایی‌های واسیلی گوجا بهره‌مند خواهند شد و در این بازی پیشنهاد ایشان را قبول نکردند.

نظر مربیان تیم را به واسیلی رساندم، واسیلی خندید و من علت را پرسیدم.

واسیلی گفت: انتخاب مربیان تراکتورسازی کاملا درست بود و بازیکنان در بهترین پست های ممکن بازی می‌کردند، من فقط می‌خواستم ببینم مربیان تراکتورسازی حرف من را قبول دارند یا خیر و مشخص شد که قبول ندارند، پس همکاری من با مربیان فعلی تراکتورسازی امکان پذیر نیست.

البته واسیلی بعدها هم دستیاری نداشت.

واسیلی به دلیل جو موجود و توانایی‌هایی که در خود می‌دید هیچگاه در تبریز دستیار نداشت و حتی کارهای بدنسازی تیم را نیز خود انجام می‌داد. بعدها یعقوب شارقی به عنوان سرپرست تیم انتخاب شد.در این مورد نمی توان به واسیلی ایراد گرفت چون در هر صورت موفق بود.

وی خیلی سریع هم فارسی یاد گرفت تا ارتباط مستقیم با بازیکنان داشته باشد و مدت کوتاهی از مترجم استفاده کرد.

حضور واسیلی در تراکتورسازی چه کمکی به فوتبال تبریز کرد؟

در بلند مدت فوتبال تبریز را متحول کرد و به نظر من فوتبال نوین را واسیلی به تبریز و ایران آورد. در کوتاه مدت هم تراکتورسازی را به لیگ آزادگان رساند.

دقیقا یادم است که تراکتورسازی در لیگ منطقه ایران، گروه شمالغرب در گروهی قرار داشت که سه تیم از آن قرار بود صعود کند و تراکتورسازی پیش از حضور واسیلی و در رده پنجم قرار داشت.

با آمدن واسیلی، تراکتورسازی جان گرفت و به همراه ملوان و استقلال رشت به لیگ آزادگان صعود کرد و دو تیم مدعی دیگر گروه یعنی سپید رود رشت و ماشین‌سازی موفق به صعود نشدند.

یک سری عکس ها است که از واسیلی تجلیل شده است. این عکس‌ها مربوط به کدام بازی است؟

بازی تراکتورسازی با ملوان سال ۶۹ در تبریز که جنبه تشریفانی داشت و هر دو تیم صعود کرده بودند. پیش از بازی از واسیلی گوجا تجلیلی صورت گرفت.

در مورد حضور واسیلی و نحوه پوشش وی مانند پیراهن آستین کوتاه و یا موهای بلند وی عکس العملی نشان داده شد؟

به هیچ عنوان. حراست کارخانه تراکتورسازی کاملا بر اتفاقات کارخانه و تیم اشرافیت داشت؛ ضمن اینکه واسیلی نیز با اینکه مسلمان نبود اما کاملا بر مسائل دینی و مذهبی کشور و بازیکنان احترام می‌گذاشت.

وی در کجا سکونت یافت و در مورد امکانات تراکتورسازی چه نظری داشت؟

واسیلی در خانه های ویلایی داخل کارخانه و سپس در واحدهای سازمانی ائل گولی ‌مستقر شد و در مورد امکانات نیز هیچ وقت گلایه‌ای نداشته و اهل اعتراض و جوسازی نبود.

تعریف کریم پاداش اصل، مدیر سابق باشگاه تراکتورسازی از واسیلی گوجا چیست؟

واسیلی فردی منظم، باهوش، زیرک، خوش برخورد، جدی، دلسوز و کار بلد بود. تا زمانی که در تیم تراکتورسازی حضور داشت عاشق کارش و تیم بود. باز هم تاکید می کنم فوتبال نوین را واسیلی به تبریز آورد و اعتقاد دارم هنوز هم شاهد اثرات مثبت حضور وی در فوتبال تبریز هستیم.

در سال ۷۰ تراکتورسازی در اولین دوره جام آزادگان حضور داشت و شما از این باشگاه جدا شدید. دلیل خاصی داشت؟

من به عنوان مامور از آموزش و پرورش در باشگاه تراکتورسازی حضور داشتم و با پایان ماموریتم به اداره خودم بازگشتم.

در هر صورت واسیلی را شما به تبریز آوردید و در موفقیت های وی سهیم بودید؟

بله و همین برایم افتخار است. البته در مراسم معرفی تیم نیم قرن فوتبال تبریز از آقای مویدفر به عنوان آورنده واسیلی یاد کردند که در پی اعتراض حاضران و بازیکنان سابق تیم تراکتورسازی، بنده را به عنوان طراح و آورنده اصلی و اولیه واسیلی گوجا به روی صحنه دعوت و ضمن تجلیل و مشخص شدن موضوع، مساله فیصله پیدا کرد.

مویدفر بعد از شما مدیر باشگاه تراکتورسازی شده بود؟

با رفتن من در باشگاه تراکتورسازی تغییرات چارتی صورت گرفت و سازمان ورزش باشگاه تراکتورسازی با بودجه مستقل تشکیل یافت که باشگاه نیز در این مجموعه قرار گرفته بود و آقای مویدفر مدیر سازمان ورزش تراکتورسازی معرفی شد.

تیم تراکتورسازی در سال ۷۱ به مقام سوم ایران دست یافت. پاداش چقدر خودش را در این موفقیت سهیم می داند؟

من در این مورد ادعایی ندارم اما تیمی که من جمع کرده و تحویل واسیلی دادم اکثرشان جزو نفراتی بودند که در سال ۷۱ به مقام سوم رسیدند و تنها کریم باقری و احد شیخ لاری بعد از من به تیم اضافه شدند.

در مورد سیروس دین محمدی، من بازی ایشان را ندیده بودم و تنها با تعریف برادرش و اینکه گفته شد چپ پا است، غیابی با او قرارداد بستم.

نقش شما در موفقیت تراکتورسازی غیر قابل کتمان است اما قبول دارید اگر شما همچنان مدیر باشگاه تراکتورسازی می‌بودید اختیاراتی که مویدفر داشت به شما داده نمی‌شد؟ مثلا معاف شدن بازیکنان از کار؟

بله قبول دارم. مویدفر با سابقه معاونت امور مالی و اداری شرکت تراکتورسازی به عنوان مدیر باشگاه تراکتورسازی انتخاب شد و به دلیل سمت قبلیش برش زیادی در شرکت داشت و خواسته‌های واسیلی در پیاده کردن فوتبال حرفه‌ای در تراکتورسازی را برآورده کرد که می توان به معاف شدن بازیکنان از کار که اکثرا کارمند تراکتورسازی بودند، اشاره کرد و کارهای زیادی دیگری را هم انجام دادند.

بعد از جدایی از تراکتورسازی با واسیلی ارتباط داشتید؟

لزومی نداشت. ایشان در تیم تراکتورسازی کار می کردند و من هم به آموزش و پرورش بازگشته بودم. تنها در حضور سوم واسیلی و زمانی که وی در باشگاه دبیری بود با هم در مراسم روبرو شدیم که وقتی مرا به عنوان رییس هیات بسکتبال به وی معرفی کردند گفت آقای پاداش اولین رییس من در تبریز بود و این وفاداری و منش و شخصیت والای او را می رساند.

و آخرین سوال؛ در مدت مدیریت در باشگاه تراکتورسازی چه اقدام قابل ذکری انجام دادید و چه دستاوردهایی را به همراه داشت؟

تشکیل اولین دوره مدرسه فوتبال برای فرزندان کارمندان و کارگران شرکت تراکتورسازی ‌بدون دریافت شهریه که حدود ۴۸۰ نفر در کلاس ها ثبت نام و حضور یافته و مربیان و بازیکنان تراکتورسازی به صورت رایگان تحت سرپرستی حسن آذرنیا و مدیریت اینجانب برگزار شد.

دوره هایی که با استقبال شدید خانواده کارکنان تراکتورسازی همراه شد و رسول خطیبی از این دوره آموزشی شناسایی و رشد و پرورش یافت.

مصاحبه از فرهاد فرهادپور