درحالیکه یافته های جدید بانک جهانی حاکی از آن است که ۹٫۱ درصد جمعیت حدود ۸ میلیارد نفری جهان در سال ۲۰۱۶ فقیر بودند، موسسه آکسفام ۳٫۶ میلیارد نفر از این جمعیت را درشرایط فقراعلام کرد و البته هر دو این مراکز بین الملی شرایط فقرمطلق را در دو نقطه از جهان یکسان نمی دانند.
[چهره فقر از جهان زدوده می شود؟]

بر اساس شاخص قدرت برابری خرید بانک جهانی در سال ۲۰۱۱، افرادی که در روز کمتراز ۱٫۹۰ دلار درآمد دارند، فقیر محسوب می شوند، اما همه فقرا در سراسر جهان با این درآمد نیز شرایط یکسانی ندارند و با توجه به شرایط اقتصادی –اجتماعی کشورها ،برخی از فقیران در اوضاع به مراتب اسفبارتر اقتصادی به سرمی برند.
طبق گزارش این بانک درسال ۱۹۸۱،حدود ۴۲ درصد از مردم جهان به شدت فقیر بودند. این تعداد از مردم جهان کاملا بی بضاعت بودند ، در بهترین حالت آنها پول کمی برای خوردن و یا تامین پوشاک داشتند و در بدترین حالت آنها گرسنه بودند.
از آن زمان تعداد افرادی که در فقر مطلق به سر می برند حدود یک میلیارد نفر کاهش یافته و تعداد افراد غیرفقیر به تعداد ۴ میلیارد نفر تا سال ۲۰۱۳ افزایش یافته است. زیرا بسیاری از کشورها در جهان سیاست های اقتصادی برای مقابله با فقر و ثروتنمند شدن مردم خود را در پی گرفتند. البته مورخان اقتصادی، می گویند دربریتانیا حدود یک قرن از سال ۱۸۲۰ تا ۱۹۲۰ طول کشید که جمعیت فقرا از ۴۰ درصد به کمتر از ۱۰ درصد برسد.
ژاپن نیز اگرچه مدت ها بعد روند فقر زدایی را شروع کرد اما حرکت این کشور در این زمینه پرسرعت تر بود. ۸۰ درصد از جمعیت این کشور که اکنون به عنوان یکی از دو قدرت اصلی آسیا محسوب می شود، در سال ۱۸۷۰ میلادی فقیر بودند ، اما اصلاحات اقتصادی ژاپن آنگونه اجرا شد که در قرن حاضر در این کشور فقیر وجود ندارد.
اکنون دوکشور بزرگ ، چین و اندونزی، با جمعیت هایی به ترتیب ۱٫۴ میلیارد نفر و ۲۶۰ میلیون نفر در آسیا با استفاده از تجارب ژاپنی های در تلاش برای ازبین بردن فقر در جامعه خود و با سرعتی دو برابر ژاپنی ها هستند.
البته اقتصاددانان بانک جهانی معتقدند این فصل خوش تاریخ دیگر تکرار نمی شود و اینکه صفحه فقر مطلق از تاریخ جهان و کشورها در آینده نزدیک برداشته شود کاملا نامحتمل است زیرا نه تنها فاصله افراد فقیر مطلق و ثروتمندان روز به روز در حال افزایش است بلکه شرایط اقتصادی اجتماعی کشورهای فقیر نیز با یکدیگر تفاوت های بسیاری دارد.
به گزارش موسسه آکسفام مجموع درآمد ودارایی های ۶۲ نفر از ثروتمندان جهان در حال حاضر به اندازه ثروت ۳٫۶ میلیارد نفر افراد فقیر در جهان است و روند این شکاف عمیق پر سرعت تر از گذشته جلو می رود.
کارشناسان ارشد اقتصادی در بانک جهانی فقرا را در سراسر دنیا به سه گروه بزرگ تقسیم بندی کرده اند: چینی، هندی و سایر فقرا. در سال ۱۹۸۷ آمار فقرا در چین ۶۶۰ میلیون نفر و در هند ۳۴۷ میلیون نفر برآورد شده بود. براساس آخرین سرشماری هند ۲۰۱۱ ، این کشور ۲۶۸ میلیون نفر ‘گدا’ دارد که این آمار طبق سرشماری سال ۲۰۱۳ چین، ۲۵ میلیون نفر است. هردو کشور البته سیاست های فقرزدایی را پیگیری می کنند اما جمعیت کشورهای آنها به مراتب نسبت به ۳۰ گذشته بسیار بیشتر شده است.
به اعتقاد کارشناسان اقتصادی موسسه بین المللی آکسفام ،’ مقایسه وضعیت فقیران در کشورهای مختلف آسیا با یکدیگر متفاوت است و معنای فقر برای هریک از آنها یکسان نیست، به طور مثال فقیران رواندایی با بنگلادشی شرایط یکسانی ندارند هر دو کشور به درآمد کم معروف هستند ، در هر دو کشور فقرا نیازمند شرایط توانمند سازی توسط دولت های خود هستند که این اقدامات در حال اجراست، اما فقرای رواندایی با درآمد زیر یک دلار از شرایط بسیار بدتری نسبت به فقیران بنگلادشی برخوردارند.’
بر اساس اطلاعات بانک جهانی اکنون حدود چهار پنجم افراد فقیر در سراسر جهان در حاشیه شهرها زندگی می کنند و قریب به نیمی از آنها در منطقه زیر صحرا آفریقا زندگی می کنند. البته تعداد فقرا در این منطقه نیز از ۵۴ درصد در سال ۱۹۹۰ به ۴۱ درصد در سال ۲۰۱۳ کاهش یافته است.
بانک جهانی در مقایسه وضعیت فقرا در آفریقا و آسیا ، وضعیت فقیران آفریقایی را بسیار بدتر از آسیایی ها می داند زیرا آفریقا با افزایش نرخ رشد جمعیت ۲٫۵ درصدی در سال، نسبت به ۱ درصد آسیا از گسترش جمعیت بیشتری برخوردار است و همین امرسبب شده تا جمعیت افراد فقیر در قاره سیاه بسیار بیشتر ازدهه ۱۹۹۰ باشد.
این سازمان بین المللی ابراز امیدواری کرده است در سال های آینده نه تنها فاصله افراد فقیر و ثروتمند کاهش یابد بلکه با اقدامات دولت ها و کمک های جهانی فاصله میان فقیران نیز در جهان کاهش یابد.