جوان کسی است که مرحله ای به نام بلوغ را پشت سر گذاشته و تغییری کلی پیدا کرده است چراکه از دنیای بدون دغدغه کودکی خارج و به دنیای پر مسئولیت بزرگسالی وارد شده است.

به گزارش خبرگزاری بسیج از آذربایجان شرقی، جوان شخصی است که دوره پستی و ناتوانی کودکی را پشت سرگذاشته و دوره سستی و ناتوانی دیگری به نام پیری را پیش رو دارد، بنابراین بهترین، فعال ترین و شاداب ترین دوره عمر هر انسانی دوره جوانی است، پیامبر اکرم(ص) می فرمایند؛ هیچ چیز محبوب تر در نزد خداوند متعال از جوان توبه کننده نیست و هیچ چیز مبغوض تر در نزد خداوند متعال از پیری که مشغول گناه است نمی باشد.

علی اکبر فرزند امام حسین علیه السلام از جمله چهره های درخشان تاریخ اسلام است که به تاریخ زندگی ایشان به نسبت، اندک و با بی میلی پرداخته شده است، ولی مطالعه تاریخ و اعتراف معاویه نسبت به ایشان، برگ تاریخ را به گونه ای دیگر رقم می زند.

علی بن حسین بن علی بن ابی‌طالب که در سال ۳۳ قمری به دنیا آمد و در سال ۶۱ هجری در کربلا و در واقعه عاشورا به شهادت رسید، مشهور به علی‌اکبر فرزند امام سوم شیعیان. او را نخستین شهید از بنی‌هاشم در روز عاشورا و شبیه‌ترین مردم به پیامبر اسلام دانسته‌اند.

حضرت علی اکبر(ع) به عنوان یک محدث شناخته می‌شد و امام حسین(علیه السلام)، وی را یادآور رسول خدا(صلی الله علیه و آله) می‌دانست.

وی در عاشورا همراه پدرش بود و آمادگی خود را برای کشته شدن در کنار او اعلام کرد و به امام حسین(علیه السلام) گفت: ای پدر! در هنگامی که بر حق استوار باشیم از مرگ ابائی ندارم. امام(علیه السلام) هم در حق وی دعای خیر فرمود: خداوند بهترین اجر و پاداش فرزندی را از جانب پدر به فرزند خویش به تو عنایت فرماید.

بر اساس کتاب «فُرسانُ الهیجاء» چهره علی اکبر با ابهت بود و چون ماه تابان می‌درخشید، به زیبایی و پاکیزگی آراسته بود. چهار شانه و میانه قامت بود. رنگی روشن و به سرخی آمیخته و چشمانی سیاه و گشاده با مژه‌هایی پرمو داشت، اندامش متناسب و معتدل و سینه و شانه‌اش پهن بود.

شجاعت و دلاورى على اکبر و رزم آورى و بصیرت دینى و سیاسى او، در سفر کربلا به ویژه در روز عاشورا تجلى کرد. از میان خاندان هاشمی، نخستین کسی که در کارزار کربلا به میدان شتافت، علی اکبر بود. در کشور ما هم ۱۱ ماه مبارک شعبان به عنوان روز جوان نامگذاری شده است جوان، محتاج اسوه و الگوست. اسوه و الگوی جوان، باید جوان باشد؛ تا فضایل و کمالات این جوان دست یافتنی و ملموس باشد.

جوان کیست؟جوان در فطرت و سرشت خویش، حق گرا و خداگراست و ویژگی هایی نظیر تمایل به ابتکار و خلاقیت و زیبایی دارد و باید زمینه های رشد این خصوصیات فطری برایش فراهم شود. او هم چون نهالی است که اگر به آن آفتاب، آب و خاک مناسب داده شود، رشد می کند و سالم می ماند و در برابر حوادث طبیعی خم به ابرو نمی آورد و از اصل خود بازگشت نمی کند تا این که همچون درختی تنومند و استوار شود.

جوان در اندیشه به مانند آسیابی است که اگر گندم در آن بریزند آرد می دهد و اگر کلوخ در آن بریزند گرد و خاک می دهد و اگر هیچ نریزند، چون آسیاب دایم در حرکت است؛ خود را می ساید و از بین می برد و وجود اندیشه لغو می شود. ندانسته فکر کردن و ندانسته تصمیم گرفتن و عمل کردن موجب از بین رفتن کارآیی و ارزش اندیشه می شود.

جوانان باید با علم درست و آگاهی کامل آینده خود را بسازند و اندیشه را با اهمیت و حیاتی و نه ساده و کم اهمیت تلقی کنند.

عدم آگاهی نسبت به پدیده های اجتماعی و عدم شناخت جوان نسبت به خود و کمال خویش و نبودِ الگوهای پذیرفتنی و وجود الگوهای نامناسب سبب انحراف جوان به سوی مکاتب فکری منحرف و پیروی از آن ها می شود و به این ترتیب جوان از اصل خویش دور می شود.

زمانی که مربیان الهی هدف مقدس خود را که دعوت به خداپرستی بود، به مردم عرضه می داشتند و مردم را به آیین حق می خواندند، بیشتر کسانی که گِردشان جمع می شدند و دعوتشان را صمیمانه اجابت می کردند جوانان بودند؛ چراکه جوانان سخنان پیامبران را موافق الهام فطری و ندای وجدانی خود می یافتند و آن ها را بهترین پاسخگو برای تمنای فضیلت دوستی خویش می دیدند. جوانان با پیروی از مردان الهی، عالی ترین خواهش فطری انسانی خود را ارضا می کردند و از این راه موجبات خوشبختی مادی و معنوی خویش را فراهم می ساختند.

جوان و اندیشه پاکی، جوانان، عاشق حق و حقیقت و علاقه مند به تقدس اند جوان نسبت به نیکی و درستکاری حساسیت مخصوصی دارد و از آن لذت می برد. او در ذهن خود مدینه فاضله ای را ترسیم می کند که در آن تمامی ناپاکی ها از بین می رود.

نیروی جوانی، مزارع سرسبز و خرم با کوشش جوانان آباد است، چرخ های عظیم صنایع با نیروی قوی جوان در حرکت است، ذخایر طبیعی که در اعماق معادن نهفته است با همت نسل جوان استخراج می شود، پایه های اقتصاد کشورها به نیروی فعال جوانان استوار است، دفاع از مرزها و حفظ استقلال و امنیت ممالک بر عهده نسل جوان است و در نهایت صعود به بالاترین قله های کمال به دست توانای جوان میسر می شود.

تفریح جوان از مسائلی است که آیین اسلام همواره به آن اهمیت داده است. امام علی علیه السلام می فرماید: شادمانی موجب بهجت و انبساط روح و مایه نشاط است.

جوان نیروی قدرتمندی در وجود خود دارد که در عرصه های گوناگون از آن استفاده می کند و برای سازماندهی این نیروی با ارزش نیاز به تفریح و پرکردن اوقات فراغت دارد.

جوانان در برابر مشکلات به خوبی نشان داده اند که قدرت رفع دشواری ها و مشکلات اجتماعی را دارند و اگر از انرژی آن ها به طرز درست استفاده شود، قادرند بزرگ ترین موانع موجود بر سر راه جامعه را از میان بردارند، همان گونه که برای حل مسائل نظامی از نیروی جوان بسیجی بهره گرفتیم، برای رفع مشکلات دیگر نظیر مشکلات اقتصادی نیز می توانیم از این نیروی قدرتمند و عظیم کمک بگیریم و امکانات و منابع فراوان موجود در کشور را به کار بگیریم.

از حیله های بزرگ شیطان آن است که انسان را به توبه و پارسا پیشگی در پایان عمر و زمان پیری وعده می دهد و او را به در جوانی غفلت می کشاند و بدین ترتیب هر روز که از عمر می گذرد زنجیرهای شیطانی محکم تر می شود. به همین جهت است که تهذیب نفس و عبادت در جوانی با وجود مکرهای نفسانی و شیطانی دارای ارزش بسیار است، رسول اکرم صلی الله علیه و آله در این باره می فرمایند: برتری کسی که جوانی خدای را عبادت کند بر کسانی که در پیری به عبادت روی می آورند، به سان برتری پیامبران بر سایر مردم است.پس تا جوانی در دست توست، در عمل و در تهذیب نفس کوشش کن.

نقش عظیم جوانان در شکل گیری انقلاب ما و حفظ آن بسیار مؤثر و تأمل کردنی است، از این رو نادیده گرفتن مسئولیت اجتماعی، سیاسی و فرهنگی این نسل پویا و کودک انگاشتن آنان کار غیر منطقی و ناصوابی است.

رحیم رضاخانی