گر شده حال همه خلق پریشان، به تو چه؟!
کارهامان شده گر بى‏سر و سامان، به تو چه؟!
بیش از هشتاد جریده، شده توقیف، درست
هم نویسنده‏ىِ آن رفته به زندان، به تو چه؟!
در ادارات، رئیسان همگى در جلسه
سهم مردم بود اردنگى دربان، به تو چه؟!
در عمل نیست اگر مجلس در رأس امور
نیست پشمى به کلاه‏هاى وکیلان، به تو چه؟!
ضارب آزاد بگردد همه جا خرم و شاد
توى محبس شده مضروب پریشان، به تو چه؟!
هر کسى صحبت از «آزادى» و «قانون» بکند
شود آماج دو صد تهمت و بهتان، به تو چه؟!
آن که میلیارد بدزدد همه جا محترم است
به مجازات رسد دزد دو تا نان، به تو چه؟!
آن که گوید سخن از دشمنى امریکا
پسرش رفته به تگزاس و میشیگان، به تو چه؟!
ظاهر خویش چو «سلمان» کسى آراسته گر
در خفا درس دهد بر خود شیطان، به تو چه؟!
قیمت واقعى‏اش هست دو میلیون و نیم
هفت میلیون شده گر قیمت پیکان، به توچه؟
بس‏کن «آرش» سخن و کشک خودت‏راتوبساب
هر چه کردند در این برهه زرنگان، به توچه؟!