اما این روزها ما را چه شده است؟ کجایند آن مصادیق مسئولیتپذیری و وظیفهشناسی؟ کجایند آنها که رگشان میرفت، اما اجازه هدر رفت بیتالمال را نمیدادند.
به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز، راستی ما را چه شده است، پیشینه تاریخی بارها نشان داده ما مردمانی مسئولیتپذیر و باوجدان کاری بالا بودهایم، مردمانی که فداکاری و نوعدوستیشان زبانزد بوده است.
این را از سر تعصب و وطندوستی نمیگویم از اسناد تاریخی میگویم که همواره گواهی بر فداکاریها ایثار و نوعدوستیمان بوده است.
فکر که میکنم در همین حوالی از تاریخ اولین مصادیق از دوران دفاع مقدس را به یاد میآورم.
حسین فهمیده را بگو کودکی بیش نبود که به خاطر وطنش ـ خاک سرزمینش و بیشتر از همه همنوعانش چه فداکاری بزرگی را کرد و نامش در تاریخ ثبت شد یا از شهید باکری بگویم حتی برای آوردن جنازه برادرش عزیز دلش هم لحظهای در خدمت به خلق درنگ نکرد و اجازه نداد سستی در دفاع از میهنش بیافتد و یا هزاران هزار مورد دیگر از فداکاریهای بچههای جنگ.
یا کمی دیگر در تاریخ که سیر میکنم یاد کتابهای درس دوران کودکیم میافتم، دهقان فداکار.
او جوانمردانه رسم مردانگی بهجا آورد و نشان داد نوعدوستی و احساس مسئولیت در رگ ایرانیان جاری است، آری ریز علی خواجوی مرد فداکار و مسئولیتپذیر کتابهای کودکیمان که برای همه ما الگو شد و اخیراً نیز بدجوری دلمان هوای بودنش را کرده است.
اما این روزها ما را چه شده است؟ کجایند آن مصادیق مسئولیتپذیری و وظیفهشناسی؟ کجایند آنها که رگشان میرفت اما اجازه هدر رفت بیتالمال را نمیدادند.
ما را چه شده است چرا جایمان را با آدمهای سهلانگار و بیمسئولیت عوض کردیم؟ وقتی مدیران سهلانگار کارمندانی بیمسئولیت بار میآورند نتیجه میشود اینکه قطار مرگ که جان زائران مشهدالرضا را میگیرد و تازه وزیری بیمسئولیتتر حرف از پرداخت غرامت می زند!
دهها کشته، نتیجه فقط یک سهلانگاری – نبود وجدان کاری و بیمسئولیتی بود.
قطار مشهد به دلیل یخزدگی مسیر متوقف میشود، سیستم کنترل مرکزی هم با نمایش چراغقرمز باقی قطارها را تا زمان رفع مشکل متوقف کرده بوده، ساعت شیفت کاری مرکز تغییر میکند.
یک کارمند که به او آموختهاند برای رفع تکلیف کار کند وقت تحویل شیفت به همکار بعد از خودش توضیح نمیدهد که شرایط از چه قرار است و فقط شیفت رو تحویل میدهد.
نفر دوم هم با همان روحیه فراگیر دیمیکار کردن، وقتی راننده قطار سمنان استعلام میگیرد که چرا وضعیت قرمز اعلامشده است، با بیمسئولیتی تمام دلیل وضعیت قرمز را بررسی نمیکند.
بعد قطار سمنان راه میافتد. هر دو قطار پر از زن و مردهایی که کسانی جایی، چشمانتظارشان را میکشند، آدمهایی که در دلشان آرزوهایی دارند، در هر دو قطار انسانهایی هستند که قرار است تا چند دقیقه یا چند ساعت بعد برسند به یک شهر دیگر و حتماً برای رسیدنشان صدها برنامه دارند، این آدمها در مسیر زندگی مسافرند نه در مسیر مرگ!
اما قطار سمنان وقتی پیچ مرگ را رد میکند با یک قطار متوقفشده روبه رو میشود.
لابد راننده سعی میکند کاری بکند اما دیگر دیر شده، دیگر دهقان فداکاری هم وجود ندارد تا پیراهنش را آتش زده و راننده قطار را خبر کند!
فقط چند لحظه بعد جان و امید و آرزوی یک عده مسافر بیگناه و صدها نفر وابستگانشان بین شعلههایی که از پنجرههای قطار زبانه میکشد، دود میشود!
مادری که خبر مرگ فرزند مسافرش را میشنود، زنی که اسم شوهرش را بین اسامی کشتهشدهها جستجو میکند، بچهای که یتیم میشود!
همه اینها فقط به این خاطر اتفاق میافتد که ما دیگر همان آدمهای باوجدان نیستیم و آن روحیه تعهد و وظیفهشناسیمان را درون خود کشتهایم!
هیچ ادارهای، هیچ مدیری، کارمندش را توجیه نمیکند که باید مسئولانه کار کند، که باید نگران خروجی کارش باشد که وجدان کاری داشتن شرط اول انسانیت است.
چطور که خود آن مدیر از مافوقش اینها را نیاموخته است، نیاموخته است که وقتی مسئولیتی را پذیرفتی تا پای جان باید برای انجام صحیح آن تلاش کند.
شبکه ریلی ما سالهای سال است که فرسوده است اما بیمسئولیتی آنقدر زیاد است که ما به فکر جان آدمهایی که مسافران این شبکه هستند نیستیم و هرروز امروز و فردا میکنیم و از زیر بار مسئولیتمان فرار میکنیم.
تازه وقتی هم حادثهای اتفاق افتاد با تمام بیمسئولیتی فکر میکنیم جان عزیزی با پول قابلمعاوضه است و با آرامش حرف از بیمه میزنیم!
آیا این آخرین حادثه تلخ در کشورم خواهد بود؟
آیا حادثه سوختن مسافران حریم رضا هم به فراموشی سپرده خواهد شد و باز روز از نو آغاز خواهد شد؟
تاوان بیوجدانی و بیمسئولیتی را تا کی پرداخت خواهیم کرد؟
کاش کسی بود میدانست که واقعاً ما را چه شده است.
یادداشت از صفوره موسویلر
ايميل: news@.ir | شماره پيامک:000 |
- تراکتور ظرفیت بالایی برای هویتسازی و گردشگری ورزشی دارد
- سی و ششمین دوره جشنواره تئاتر استانی در آذربایجان شرقی
- جوانانی که در صف وام ازدواج پیر میشوند!
- قوْی گئتسین شعر طنز حمید آرش آزاد
- افزایش ۱۹ درصدی صادرات محصولات کشاورزی از آذربایجان شرقی
- فروش ۷۰ میلیارد ریالی نمایشگاه صنایع دستی تبریز
- استاندار: احیای دریاچه ارومیه نیازمند مشارکت مردم در تصمیم گیریها است
- تراکتورسازی مدال افتخار حوزه صادرات کشور را از رئیس جمهور دریافت کرد
- تقویت دیپلماسی اقتصادی، کلید توسعه صادرات غیرنفتی
- ظرفیتهای نهفته در صنایعدستی آذربایجانشرقی
- ۲.۵ میلیون گردشگر داخلی به آذربایجانشرقی سفر کردند
- چراغ صنایع دستی در مسیر خاموشی
- ترافیک تبریز؛ گره پیچیدهای که با توسعه حمل و نقل ترکیبی باز میشود
- استاندار آذربایجان شرقی: سیاست خارجی باید پیشران دیپلماسی اقتصادی باشد
- جان باختن ۵۸۸ نفر در سوانح رانندگی آذربایجانشرقی
- گاز رسانی به ۴۱ روستای آذربایجان شرقی در حال انجام است
- ۲۴۰ مرکز جامع سلامت روستایی در آذربایجان شرقی فعال است
- انجام مطالعات احداث مسیر ریلی از دانشگاه شهیدمدنی آذربایجان تا شهر گوگان
- استاندار: تبریز آماده نقشآفرینی تاریخی در حوزه دیپلماسی است
- توسعه دیپلماسی شهری با راه انداری “رایزن شهرداری” در سفارتخانهها
- انگار که میخاره تنم! شعر طنز حمید آرش آزاد
- دستگیری مرد هزار چهره در تبریز به اتهام سوء استفاده از جایگاه شغلی مسوولان
- مدیرعامل راه آهن: مشکلات قطار اتوبوسی تبریز به دانشگاه شهید مدنی رفع میشود
- لزوم ایجاد پایانه صادراتی محصولات کشاورزی در تبریز
- رئیس مجمع نمایندگان آذربایجانشرقی: ۹۳ درصد صنعت استان در دست بخش خصوصی است
- پروژههای میراثفرهنگی آذربایجانشرقی بازدید و رصد میشوند
- منتظرِتشکیل جلسات شورایعالی کار هستیم/ وزیر کار فکری به حال دستمزد کارگران کند!
- راهاندازی مجدد قطار تهران-وان و تبریز-وان به زودی
- امام جمعه تبریز: تفرقه اندازی مهمترین رویکرد فرقه های ضاله است
- استاندار: جبران عقبماندگیهای تاریخی آذربایجان شرقی نیازمند مشارکت بخش خصوصی است