شعر ملمع
بو ایل قار آلتدادا قالسا بیزیم بو عید سعید
«رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید»
ائوین کرایه‌سینی گؤرمور آیلیغیم، دئییره‌م:
«وظیفه گر برسد، مصرفش گل است و نبید»!
گؤروب آری- کپه‌نک چوْخ چوْخ شولوق سالیب باغدا
«فغان فتاد به بلبل،- نقابِ گل که کشید؟!»
اصول رعایت اوْلور باغدا، اوْلمایین نگران
«به گرد عارضِ بُستان، خط بنفشه دمید»
یقین‌کی، بیزکیمی بیر کارمندایمیش، پولسوز
«هر آن که سیبِ زنخدانِ شاهدی نگزید»
علف دویونله‌مه‌ین «سیزده»ده، یار تاپماز
«به راحتی نرسید آن که زحمتی نکشید»!
گئده‌نده ائلچی‌لیگه، قوْی آنان‌دا گلسین، اوْغول!
«که گم شد آن که در این ره به رهبری نرسید»
خیال ائتمه‌کی، چوْخ آزدیر ائولی‌لیک خطری
«که پیشِ آهویِ این دشت، شیرِ نر بدوید»!
باهارین ایلک آیی، پولسوز گؤزونده، چوْخ اوزانار
«که نیست بادیه‌ی عشق را کرانه پدید»
نه بوْرج وئریر بیزه دوستلار، نه نسیه اصناف‌لار
«مگر نسیمِ مروّت در این چمن نوزید؟!»
ساتیلدی هر زادیم، اگنیمده کؤهنه شالوار وار
«که پیرِ باده فروشش به جرعه‌ای نخرید»
دئیه‌نده: «پولسوز اوْلور شاعر آی داداش! اینانین
«که رفت موسم و، «حافظ» هنوز مِی نچشید»!
«شراب نوش کن و جامِ زر به «حافظ» بخش»
بئله کرامتی، «آرش» ائده‌ر کاغیذلارا نقش
گئنه‌ده گلیب- گئتدی…! شعر طنز حمید آرش آزاد
گئنه بایرام، ائدیب اوْن‌بئش‌گون اقامت، گئتدی
نئچه وقت بیزلر ایله ائتدی ظرافت، گئتدی
چون‌کی ایش- گوج یوْخ‌ایدی، هئی یاتیب، هئی مورگوله دیک
بیزی تنبل‌لیگه بایرام وئریب عادت، گئتدی
سو دان- اوْد دان چوْخ آتیلدیق، آچالار بختیمیزی
باهالیق آچدی ولی هر زادی راحت، گئتدی
مئیوه مئیدان‌لارینی گزدی بیرآز نؤوروز عمی
گؤردو هر یان‌دا یازیلمیش باها قیمت، گئتدی
گؤردوکی، تکجه بادمجان اوْنا قسمت اوْلاجان
گؤزو ضرب‌دن بؤیویوب، ائیله‌دی وحشت، گئتدی
رادیونو دینله‌دی، تیلویزیونادا ائتدی نظر
گؤردو شادلیق یئرینه وار قورو صحبت، گئتدی
ملّی بایرام ساییلیرمیش بیزه بو نؤوروز اگر
هر وطنداش نییه سالجاق اله فرصت، گئتدی؟
پوللو چون ایسته‌دی لاپ ملّی توتا بایرامینی
اوْدور «آنتالیا»، «دوبئی» ائیله‌دی نیّت، گئتدی!
یوْخسولون دا قاپی‌سی باغلی قالیب اوْن‌بئش گون
اؤزو قالدی، ولی بختی ایله سعادت، گئتدی
گؤی- گؤیه‌رتی تاپیب، هر قیزکی دوگون سالدی بو ایل
هم قوْیون، هم کئچی ائتدی اوْنا لعنت، گئتدی
بیر زرنگی وار ایدی، یوْنجالارا سالدی دوگون
یاخشی یار، بختی اوْنا ائیله‌دی قسمت، گئتدی
ایکی یوز اللی‌مین اوْلموشدو بو ایل بایراملیق
ائتدی بئش یوز نفر آنجاق بیزی غارت، گئتدی
مئیوه- شیرنی وار ایکن، ائل بیزه لاپ عاشق ایدی
چون‌کی بوْشقاب‌لاری بوْش گؤردو، جماعت گئتدی
موْکئت اوستون بزه‌دی پوسته- توْخوم قار- قابیغی
اوْ زمان ائتدی قوْناق‌لار ائوی خلوت، گئتدی
بو یازیق بایراما- «آرش»!- اوره‌گیم چوْخ یاندی
بیزیم احوالی گؤروب، چکدی خجالت، گئتدی
گئنه بایرام گلیب، گئتدی!… شعر طنز حمید آرش آزاد
«الا، یا ایها‌الساقی، ادر کأسا و نا وِل»لر!
گئنه بایرام گلیب، گئتدی، اوره‌کده قالدی نیسگیل‌لر
هجوم ائتدی ائوه هر دؤرد طرفدن لشکرِ اعدا
تهاجم‌دن ده چوْخ ووردو خسارت بو تناول‌لر
سوْکولدو آلمانین بؤیرو، دلیندی پوْرتاغال باغری
کسیلدی آرمودون نسلی، جهاندان کؤچدو آجیل‌لر
تالاندی خوانِ یغما تک میز اوسته مئیوه- شیرینی
صلیبی‌لر کیمی بسکی ائدیب حمله بو فامیل‌لر
گؤرنده آجیلی، رحم ائتمیر اصلا بو قوْهوم- قارداش
خداوندا! بو «هابیل»لر، نه‌دن اوْلموشدو «قابیل»لر؟!
بیر آی بایرامه قالمیش، بسکی عرشه قالخدی قیمت‌لر
بازاردان بوْش قاییتدی سر به سربیچاره زنبیل‌لر
نئجه جمعیتی ائتسین بو حالدا کنترل انسان؟
مخارجلر! بئله گئتسه، اینان، جوت- جوت دوْغار فیل‌لر
مخارج آتلی، آیلیق‌لار پیاده، یوْل یوْخوش، یاران
بو اوضاعین بیانیندا قالیب عاجز بوتون دیل‌لر
بو خرجین عُهده‌سیندن هئچ گَلَنمز یوْخسول- آیلیقچی
مگر دیمدیکلریندن یاغدیرا مینلیک، ابابیل‌لر
تعجب ائتمه گر من سالمیرام سس، ائتمیرم ناله
منیم بختیم ائله یاتمیش، اوْیالدانماز صرافیل‌لر
برجسب : | ايميل: news@.ir | شماره پيامک:000 |
|