یکی دیگرازاداب معاشرت خوشگویی است .گفتاردلپذیر وشادی بخش .متانت درسخن، وادب درگفتار، وزیبایی درکلام،خصلت پاکدلان وخلق وخوی دینداران است.ارزش انسان رازبان وبیان روشن می سازد; یکی تحقیرمی کند، یکی تشویق. یکی عیبجویی می کند، دیگری تحسین وتقدیر.، یکی ملامت می کند،دیگری پروبال می دهد وامیدمی افریند.کدام یک خوبتراست؟ پذیرایی ازدیگران ،همیشه باغذاوومیوه وشیرینی نیست گاهی پذیرایی، بایک کلام خوب و سخن شایسته است. که به مراتب بالاترازتغذیه واطعام است،چراکه گفتارزیبا وشایسته ،غذای روح است.گفتن یک(افرین)،(احسنت) ،(بارک الله) مگرچقدرهزینه وخرج دارد؟
پیغمبراکرم صلی الله علیه واله فرمودند:
هرکس برادرباایمانش راباگفتن کلامی ملاطفت امیز وغم زدا،موردتکریم قراردهد،تاوقتی اوشادمان است،گوینده ان سخن همواره درسایه رحمت گسترده الهی به سرمی برد.
(خوشگویی)درنرم ساختن دلها وجلب محبت دیگران خیلی موثراست.انکه خوش سخن باشد،ازدیگران نیزکلام نیکومی شنود. (این جهان کوه است وفعل ماندا)
کسی که گفتارمودبانه داشته باشد،دیگران نیزبااومودبانه سخن خواهندگفت وگرنه (کلوخ اندازراپاداش،سنگ است)
مولاعلی علیه السلام فرمود:
اجملوافی الخطاب تسمعوا جمیل الجواب زیباخطاب کنید،تاجواب زیبا بشنوید…
دیدگاهتان را بنویسید