امروزه کارشناسان آموزشی بر این باورند که اگر چه بهره گیری از فناوری های نوین آموزشی در بهبود کیفیت یادگیری موثر است، اما امنیت و زیبایی محیط آموزشی (کلاس درس) و خوش منظر بودن آن شرط اول آموزش است.

به گزارش پایگاه خبری بامدادتبریز به نقل از ایرنا، وارد کلاس درس که می شوم قبل از اینکه حضور و تعداد دانش آموزان نظرم را جلب کند، فرسودگی و آشفتگی اتاق ذهنم را به هم می ریزد.
در نگاه اول فکر می کنم حتما اشتباه آمده ام و اینجا کلاس درس نیست؛ بیشتر شبیه انباری متروک است؛ از خود می پرسم که پس دانش آموزان در اینجا چه می کنند؟ تخته سیاه و میز و نیمکت ها برای چیست؟
صدای دوست معلم ام مرا به خود می آورد؛ اینجا کلاس درسی است با دانش آموزانی که هزار امید و آرزو برای فردایشان دارند؛ اینجا محل رشد نونهالانی می باشد که قرار است به درخت تنومند فردا تبدیل شوند و در برابر هر باد و سرمایی دوام آورند.
اما مگر می شود در شوره خاک نهالی و گلی بروید؟ برای رشد هر نهالی ابتدا باید جا و مکان آن مناسب باشد؛ پس چگونه می خواهیم برای آینده جامعه مان نهال هایی پرورش دهیم.
و اینجاست که متوجه صحبت آن کارشناس آموزشی می شوم که معتقد بود’ آموزش، مقدس ترین و مقدم ترین امری است که باید حرمت مکان آن نیز حفظ شود’.
یکی از عوامل موثر در حفظ و ارتقای سطح سلامتی و شکوفایی استعداد دانش آموزان، بهداشت محیط و ایمنی مدارس و کلاس های درسی است؛ محیطی که در آن دانش آموزان به کسب علم و آموزش مشغول اند، همچون تمام محیط های دیگر که بر رفتار فرد موثر است رفتار و سلامت روان دانش آموزان را تحت تاثیر قرار می دهد.
بدیهی است محیط فیزیکی مدرسه از جمله شرایط ساختمانی، نور، رنگ، بهداشت محیط در سالامت روان دانش آموزان تاثیر گذار است.
از این رو ضروری است که در جهت ارتقای بهداشت روانی دانش آموزان، تامین شرایط فیزیکی مناسب مورد توجه قرار گیرد و از آنجایی که بیشترین ساعات روزانه دانش آموزان در محیط مدرسه و کلاس می گذرد، شرایط نامناسب فیزیکی مثل فرسوده بودن، ناکافی بودن نور، سیستم گرمایش و سرمایش نامناسب و امنیت ساختمان بسیار حائز اهمیت است.
کلاس درس بانشاط و تمیز همان گونه که در پرورش و شکوفایی استعداد دانش آموزان مهم ترین نقش را ایفا می کند، کلاس های فرسوده و نامناسب نیز برعکس منجر به افسردگی و گوشه گیری دانش آموزان می شود.
محیط کلاس باید به گونه ای باشد که کودک در آن احساس امنیت کند و با میل و رغبت به آنجا قدم بگذارد.
اما سوالی که به ذهن می رسد، این است که آیا هوشمندسازی مدارس، با تجهیز کردن مدارس بی روح و کلاس های فرسوده دهه های گذشته محقق می شود؟
فناوری های نوین، نیازمند مکانی کاملا هوشمند است و عواملی چون استفاده از سیستم های الکتریکی و تاسیساتی هوشمند، استفاده از نورپردازی، رنگ پردازی و به طور کلی ایجاد امنیت روانی در طراحی این ساختمان ها بسیار موثر است.
کارشناس رسمی دادگستری در امور آموزشی که سابقه ۳۵ سال معلمی را در کارنامه دارد، به خبرنگار ایرنا می گوید: در زمان حاضر مدارسی در برخی از شهرستان های استان با بیش از ۵۰ سال قدمت وجود دارد که از نظر ایمنی غیرمستحکم است.
روح الله شیرمحمدزاده اضافه می کند: به عنوان نمونه مدرسه دخترانه حضرت زینب (س) در شهر ملکان ۴۲ سال قبل ساخته شده است، اما با کمک خیران و کارشناسان ساختمان، ستون های کمکی در فصل تابستان به آن زدیم و همچنان استفاده می شود.
وی یادآور می شود: در شهر بناب نیز مدرسه مشابهی وجود دارد که پیمانکاران در زمان ساخت آن کم فروشی کرده اند و ترس فروریختن آن وجود داشت، اما خوشبختانه با کمک سازمان نظام مهندسی این بنا نیز شمع کوبی و مقاوم سازی شد.
کارشناس ارشد سازه نیز در پاسخ به این سوال خبرنگار ایرنا که آیا می توان برای یک ساختمان عمر مفید تعیین کرد، جواب منفی می دهد و می گوید: عمر ساختمان به کیفیت مصالح مورد استفاده دارد.
سعید یزدانی، تحصیل در کلاس های درس غیرمقاوم را از نظر مهندسی غیرقابل قبول و خطرآفرین می داند و تشریح می کند: در صورتی که محدودیت منابع مالی امکان نوسازی و بازسازی مدارس فرسوده را نمی دهد، حداقل باید با استفاده از کمک های کارشناسی نسبت به مقاوم و ایمن سازی کلاس های درس اقدام شود.
نوسازی مدارس آذربایجان شرقی در شرایطی دغدغه مدیران، معلمان، دانش آموزان و اولیای آنان و بنا بر آمار غیررسمی ۳۰ درصد کلاس های درس استان فرسوده است.
بر اساس آمار رسمی، اگر چه آذربایجان شرقی با ۷۰۰ هزار نفر دانش آموز در پنج هزار و ۲۰۰ مکان آموزشی، از نظر پوشش تحصیلی طی ۲ سال گذشته همواره جزو استان های برتر کشور بوده است، با این حال فرسوده بودن مدارس، از مهم ترین چالش های آموزش پرورش استان می باشد.
بنا بر اعلام مسوولان آموزش و پرورش آذربایجان شرقی حدود ۳۲ هزار کلاس درس در استان وجود دارد که از این تعداد یک سوم کلاس ها مستحکم، یک سوم نیمه مستحکم و یک سوم نیز تخریبی (غیرمقاوم) است و نیاز به تخریب و بازسازی دارد.
مدیرکل نوسازی و تجهیز مدارس آذربایجان شرقی در این باره می گوید: بیش از ۳۰ درصد مدارس استان فرسوده است که به‌نوعی عمر مفید خود را از دست داده‌اند.
محمدرضا عیدی با بیان اینکه ۳۵ درصد مدارس کشور مستحکم و مابقی نیمه مستحکم و تخریبی هستند، گفت: وضعیت مدارس آذربایجان شرقی نیز این‌ چنین است.