آفرین، احسنت، به‌به! چوْخ خوْش اوْلموش دونیامیز
فایتون اوْلدو دیبده پاترول، بئنزه دؤنموش داشقامیز

هنددن آلساق یاغی، تایلنددن گلسه دویو
دن- دؤشون‌ده چین وئره‌ر، فی‌الفور قاینار شوربامیز

چون بورون جرّاح‌لیغی اوْلموش بیزه «خیرالعمل»
خیر ایش‌لر سایه‌سینده، اصلاح اوْلدو سیمامیز

چای‌لارا چون‌کی، پساب- زاد چوْخ تؤکور فابریقالار
هر چیمه‌ن- اوزگونچویه، یاخشی شفادیر دریامیز

دیل‌ده بیر سؤز وار، اوره‌ک‌ده باشقا نیّت‌لر گزیر
دوشمنه هئچ‌ده گره‌ک یوْخ، چون‌کی، وار دوْست- آشنامیز

آغزی‌دا اوْلسا دمیر، چون‌کی آغاج‌دیر دسته‌سی
بس یارار کؤک‌دن بیزی، چون‌کی، تانیش‌دیر بالتامیز

اوْیناداندا تسبئحی، بارماق‌لاری چوْخ برک توتاق
چون اوْوج بیردن آچیلسا، بل‌له‌نرتئز حوْققامیز

قوْنشودا اوْلسا توْیوق، غاز گؤرروک اوّل‌دن اوْنو
تئز طاماح‌لاننیق، اگر چه ائوده وار هیندوشقامیز

دیل‌ده، درویش مسلکیک، «پول»- سؤیله‌ریک: «ال چیرکی‌دیر»
شهرده قصر آلمی‌شیق، یایلاق‌دا واردیر ویلامیز

بیر نفر قولدور گؤره‌نده‌، تئز اگیل‌لیک یئددی قات
یوْخسول- عاجز کس‌لرایله، قوْوزانار تئز دعوامیز

تاپداریق آمریکانی، غربی شعاردا هر زمان
گزمک آختارساق، اوْلاراؤز غرب، اؤز آمریکامیز

بیربئله یاخشی صفت‌لرله، تعجب ائتمه‌یک
زندگانلیق خوش کئچیر، هم‌ده گؤزه‌ل‌دیر دونیامیز!

آچما اوستون هر سؤزون- «آرش»!-یئیین گئتمه، دایان
قوْرخورام سؤز چوْخ اوزون گئتسه، چالینسین حلوامیز