مصاحبه روزنامه سرخاب با مالک کتابفروشی ‘دهخدا’ی تبریز
تبریز- ایرنا- روزنامه سرخاب تبریز در مصاحبه ای با ‘ محمدتقی امین پور’، مالک یکی از محبوب ترین کتاب فروشی های تبریزی به نام ‘دهخدا’ نوشت: همه کتاب خوانان تبریز با او خاطره دارند و طعم چای های داغ و خوش طعم کتاب فروشی را از یاد نمی برند.
کد خبر: ۸۲۰۱۴۸۲۰ | تاریخ خبر: ۰۹/۰۱/۱۳۹۵ – ۱۳:۴۴

به گزارش ایرنا این روزنامه در نخستین سوال از محمد تقی امین پور خواسته که خود را معرفی کند و امین پور در جواب گفته است: متولد ۱۳۳۵ شمسی و۲۱ سال است که در این حرفه مشغول هستم؛ حدود هشت سال است که در این کتاب فروشی هستم.
خبرنگار روزنامه سرخاب در ادامه پرسید:۲۱ سال است کتابفروش هستید، در طول این ۲۱ سال از موقعیت تان رضایت داشته اید؟ با وجود یک سری مسائل و مشکلاتی که در حوزه کتاب قابل حدس است؟
امین پور: زندگی همواره با مشکلات است، همراه با تلخی ها و شیرینی ها. فشارهای روحی بر من وارد می آید اما احساس رضایت و علاقمندی به حرفه ام دارم و خداوند را بسیار شاکرم که این امکان را برایم فراهم کرده تا در این موقعیت باشم؛ در واقع سر وکار ما اغلب با افرادی است که فرهنگی و دارای سطح تفکر بالا هستند و موضوع گفتگوهای روزمره مان اغلب کتاب است و برکت و زیبایی این شغل در این است که با افرادی سروکار داریم که در رابطه با موضوع کتاب و تفکر صحبت می کنند و علت مراجعه شان همین است.
سرخاب: علاقه به مطالعه را در این چند سال اخیر در مقایسه با نسل های قبل تر چطور ارزیابی می کنید؟
امین پور: اگر بخواهیم واقع بینانه قضاوت کنیم، باید شرایط را در نظر بگیریم، شرایطی همچون موقعیت اجتماعی، هزینه بالای کتاب ها و اینترنت و گسترش فضاهای مجازی و اینکه مردم به آن صورت احساس فراغت نمی کنند – فراغت به لحاظ فکری، روحی و روانی- که بتوانند به خواندن کتاب روی آورند و این گونه مسائل باعث شده که افرادی که خواهان کتاب خوانی هستند، کمتر از قبل باشد.
سرخاب: پس می شود این طور بگوییم کتابخوانی نسبت به قبل با توجه به افزایش شبکه های اجتماعی و مجازی کمتر شده است؟
امین پور: اینکه کتاب را بخوانند و به صورت مادی به آن بنگرند، بله نسبت به قبل کمتر شده است، انتخاب کتاب انگار با توجه به روجلد کتاب صورت می گیرد در حالی که امروزه کتاب خواندن در فضاهای مجازی در قالب پی دی اف و… است.
سرخاب: پیشنهاد می کنید حالا که تلگرام و سایر رسانه های مجازی اینقدر جای مطالعه اصیل و اصولی را گرفته، چه اقدام هایی می تواند رغبت افراد برای کتابخوانی را افزایش دهد؟
امین پور: محدوده کتاب خوانی به لحاظ سنی رفته رفته، کمتر شده است از این رو، از یک طرف کتابخانه های ما به دلیل بالا رفتن سن افراد و مسایلی از این قبیل به تدریج از رده خارج شده اند و از طرف دیگر، با روی کار آمدن نسل های جدید آن طور که نسل های قبل به کتاب خوانی اهمیت می دهند، این چنین نیستند و نیازی در خود ایجاد نمی کنند که کتابی را در دست گرفته و به مطالعه آن بپردازند: در واقع فرهنگ جدید، گویا شکل مطالعه را تغییر داده است؛ فکر می کنم با تغییر شرایط اقتصادی و ایجاد فضایی برای تعامل نسل قبل و نسل جدید بشود تغییر در شرایط به وجود آورد. بنابراین این ما هستیم که باید نسل های جدید را با کتاب خوانی و لذت آن آشنا کنیم و البته این کار باید از دوران کودکی در افراد آغاز شود. این را هم اضافه کنم که این موضوع، یک معضل جهانی است و مختص ایران نیست.
سرخاب: چقدر به این کار عشق می ورزید؟
امین پور: خیلی زیاد. از دوران کودکی و خردسالی علاقمند این کار بودم. رشد در یک خانواده فرهنگی و برادری که در کتابخانه کار میکرد مرا با عشق و علاقه به کتاب و کتابخوانی عجین کرد.
سرخاب: دوست ندارید که خاطرات خود را به چاپ برسانید ؟ به نظرم خواندنی می شود!
امین پور: تا به حال که علاقمند نبودم. برای چاپ خاطرات شخصی، باید یک پشتوانه و گذشته ای داشته باشید که قابل چاپ باشد، در واقع این امکان هم تا حالا برایم فراهم نشده است. تا چه پیش آید!